Maandagavond om half 5 naar Balen Belgie gereden. Om kwart voor 8 gearriveerd. Even gezocht naar de juiste persoon die mij liet zien waar mijn slaapplaats was, een trekkershut midden in het bos. De Brominocs voelden zich echte sterren want hun naam stond op de deur. Prima plekje om te slapen, toilet en wassen was wel buiten maar voor 1 nacht zelfs voor mij als niet kampeerder prima te doen. Daarna liet een andere medewerker zien waar ik kwam te staan, en heb ik de tent opgezet, alles spullen erin en de auto weer naar het begin van het terrein. Wat een organisatie, ontbijt, drinken alles was gratis! (En dus ook het slapen). Even over het terrein gelopen, het zag er indrukwekkend uit met enorme springkastelen, kermisattracties en overal activiteiten. Goed geslapen en tijdens het ontbijt (in het grote gebouw waar andere deelnemers sliepen), gekletst met een paar Nederlandse jongens die van de springkussens waren. Daarna de tent inrichten, kennisgemaakt met mijn buurman een clown die wat later bleek al heel erg bekend en populair was bij de kinderen. Ik dacht, nou de eerste tijd zal het wel rustig zijn want de kinderen gaan vast allemaal naar de grote attracties. Wat een vergissing. Om kwart over negen stonden de 1e kinderen in de tent en vanaf dat moment was het gekkenhuis! Continu een volle tent gehad waarmee de kinderen soms in rijen stonden te luisteren, het verhaal was nog niet afgelopen of een nieuwe golf ging zitten. De pluche beestjes vlogen ook weg en om 13u waren mijn rekken leeg. Toen eerst even de tent afgesloten en zelf een frietje gehaald, terwijl ik terugliep stonden ze al te wachten voor de tent. Om 3 uur had ik geen stem meer en heb ik mijn laatste verhaal voorgelezen. Alleen maar complimenten voor de kinderen, geen vervelende of brutale kinderen gehad, complimenten voor de fantastische organisatie. 80 scholen en 5000 kinderen wat een werk! Pinky was erg populair, alle kinderen wilden haar aaien maar dat vond zij niet zo’n goed plan en gaf mij de kans om te kinderen te leren dat je een hond nooit zomaar mag aaien. Ik geloof dat ik gisteren wel 100 keer heb uitgelegd, eerst vragen aan mij, dan aan de hond, dan eerst je hand laten snuffelen, palm omhoog en als hondje kopje wegdraait (Pinky) dan wil het hondje niet. Ook dat is een van mijn doelen met de Brominocs, kinderen meer leren over de omgang met honden. Het was grappig hoeveel kinderen na 1 voorstelling al wisten wie Bronti, Mininky en Oct waren. Om kwart voor 5 weggereden en om kwart voor 8 weer thuis, moe maar voldaan zoals ze dan zeggen.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Details
AuteurDe verhalen van de Brominocs worden bedacht en verteld door Betty Heideman, auteur van o.a. Allochtone Viervoeters en C'est la Vie. Archieven
December 2017
Categorieën |